Notoryczne zmęczenie to coś więcej niż słabe samopoczucie. Zmęczenie może utrudniać poranne wstawanie z łóżka i uniemożliwiać wykonywanie codziennych zadań.

Zmęczenie fizyczne i psychiczne różni mimo, że często występuje razem. Powtarzające się wyczerpanie fizyczne może z czasem prowadzić do zmęczenia psychicznego.

Zły sen, zwłaszcza gdy występuje przez długi czas, może również prowadzić do złego samopoczucia. Specjaliści zalecają, aby dorośli mieli 7–8 godzin snu każdej nocy. Według niektórych badań około 1 na 3 osoby w Europie twierdzi, że nie śpi wystarczająco dużo.

Zdrowa dieta i regularna aktywność fizyczna mogą pomóc wielu osobom zmniejszyć zmęczenie. Wielce pomocne jest również leczenie podstawowej przyczyny zmęczenia, niezależnie od tego, czy jest to zły sen, czy stan zdrowia.

Kiedy zmęczenie wpływa na bezpieczeństwo jednostki, staje się problemem zdrowia publicznego. Osoby z silnym zmęczeniem mogą zachowywać się podobnie do osób nietrzeźwych co może prowadzić w najgorszym przypadku np. Do kolizji.

W tym artykule przyjrzymy się rodzajom notorycznego zmęczenia, niektórym przyczynom i dostępnym opcjom leczenia.

Rodzaje zmęczenia

Istnieją dwa główne rodzaje zmęczenia: fizyczne i psychiczne.

Osobie z fizycznym zmęczeniem może być fizycznie trudno robić rzeczy, które zwykle robią bez problemu, takie jak np. Prosta czynność wchodzenia po schodach staje się wyzwaniem. Objawy obejmują osłabienie mięśni, a diagnoza może obejmować wykonanie testu wytrzymałościowego.

Ze zmęczeniem psychicznym może być trudniej skoncentrować się na rzeczach ważnych, codziennych oraz pozostać skupionym. Mogą czuć się senni lub mieć trudności z utrzymaniem skupienia podczas pracy.

Czy to senność czy zmęczenie?

Senność może wystąpić, gdy osoba nie ma wystarczającej ilości snu dobrej jakości lub gdy brakuje jej stymulacji. Może to być również objawem stanu zdrowia, który zakłóca sen, takim jak bezdech senny lub zespół niespokojnych nóg.

Senność jest bardziej prawdopodobna jako krótkotrwała niż zmęczenie. Zwykle można go leczyć poprzez regularny i spójny sen.

Jednak zmęczenie — zwłaszcza gdy jest chroniczne — często wiąże się ze stanem zdrowia lub problemem. Może to być również jej własny przewlekły stan, zwany zespołem przewlekłego zmęczenia a nawet mialgiczne zapalenie mózgu i rdzenia w ekstremalnych przypadkach.

Przyczyny

Zmęczenie wiąże się z wieloma schorzeniami i czynnikami związanymi ze stylem życia. Poniższe sekcje opisują je bardziej szczegółowo.

Problemy ze zdrowiem psychicznym

Zmęczenie jest częstym objawem depresji klinicznej, spowodowanym samą depresją lub związanymi z nią problemami, takimi jak bezsenność.

Zmęczenie może również wynikać z następujących problemów ze zdrowiem psychicznym:

• stres
• żałoba i smutek
• zaburzenia odżywiania
• lęk
• nuda
• emocjonalne wyczerpanie lub wypalenie
• wydarzenia z życia, takie jak przeprowadzka do domu lub rozwód

Przyczyny endokrynologiczne i metaboliczne

Warunki zdrowotne i inne czynniki wpływające na hormony mogą powodować zmęczenie. Obejmują one:

• Zespół Cushinga
• choroba nerek
• problemy z elektrolitami
• cukrzyca
• choroby tarczycy
• ciąża
• antykoncepcja hormonalna, w tym tabletki antykoncepcyjne i implant

Niektóre leki i leki mogą powodować zmęczenie. Obejmują one:

• niektóre leki przeciwdepresyjne
• leki przeciwlękowe
• leki przeciwnadciśnieniowe
• statyny
• steroidy
• leki przeciwhistaminowe
• środki uspokajające

Odstawienie leków może również powodować zmęczenie, dopóki organizm się nie dostosuje. Przyczyną mogą być również zmiany dawkowania.

Choroby serca i płuc:

Choroby serca i płuc mogą wpływać na przepływ krwi w organizmie lub powodować stany zapalne i mogą prowadzić do zmęczenia. Obejmują one:

• zapalenie płuc
• arytmie
• astma
• przewlekła obturacyjna choroba płuc
• wada zastawkowa serca
• choroba wieńcowa serca
• zastoinowa niewydolność serca

Problemy ze snem

Następujące czynniki snu mogą również prowadzić do zmęczenia:

• pracować do późna
• przesunięcia robocze
• zmęczenie spowodowane różnicą czasu
• bezdech senny
• narkolepsja
• bezsenność
• choroba refluksowa przełyku

Witaminy i minerały

Niedobory witamin, minerałów i zatrucia mogą wpływać na sen i powodować zmęczenie. Spożywanie napojów zawierających kofeinę lub alkohol może również zakłócać normalny sen, szczególnie blisko pory snu. Używanie produktów zawierających nikotynę może również zakłócać sen.

Warunki medyczne

Kilka schorzeń może powodować zmęczenie, w tym:

• niedokrwistość
• cukrzyca
• wysokie ciśnienie krwi
• otyłość
• choroba serca
• zespół chronicznego zmęczenia
• osłabiona funkcja układu odpornościowego
• fibromialgia
• toczeń układowy
• reumatoidalne zapalenie stawów
• choroba refluksowa przełyku
• zapalna choroba jelit
• leczenie raka i raka, w tym chemioterapia i radioterapia
• masywna utrata krwi

Zmęczenie może być również objawem infekcji. Niektóre infekcje powodujące skrajne zmęczenie obejmują:

• malaria
• gruźlica
• mononukleoza zakaźna
• wirus cytomegalii
• HIV
• grypa
• zapalenie wątroby

Chroniczny ból

Osoby z przewlekłym bólem mogą często budzić się w ciągu nocy. Mogą również budzić się zmęczone i źle wypoczęte, nie mogąc uzyskać dobrej jakości snu.

Połączenie przewlekłego bólu i braku snu może powodować uporczywe zmęczenie i znużenie. W jednym badaniu dotyczącym fibromialgii i snu, połowa osób z fibromialgią miała również bezdech senny, który przyczynia się do zmęczenia.

Nadwaga lub niedowaga

Nadwaga zwiększa ryzyko zmęczenia, zwiększając ryzyko stanów, w których zmęczenie jest częstym objawem, takich jak cukrzyca lub bezdech senny. Noszenie większej wagi i odczuwanie bólu stawów lub mięśni może prowadzić do zmęczenia lub go zaostrzać.

Podobnie osoby z niedowagą mogą łatwo się męczyć, w zależności od przyczyny ich stanu. Zaburzenia odżywiania, nowotwory, choroby przewlekłe i nadczynność tarczycy mogą powodować utratę wagi, a także nadmierne zmęczenie i znużenie.

Za dużo lub za mało aktywności

Osoba ze zmęczeniem może nie czuć się w stanie ćwiczyć, a brak ruchu może powodować dalsze zmęczenie. Brak ruchu może ostatecznie spowodować odkształcenie, utrudniając i bardziej męczące wykonywanie zadania fizycznego.

Zmęczenie może również dotyczyć osób zdrowych po długotrwałej, intensywnej aktywności umysłowej lub fizycznej.

Symptomy

Głównym objawem zmęczenia jest wyczerpanie aktywnością fizyczną lub umysłową. Osoba nie czuje się odświeżona po odpoczynku lub spaniu. Może też być im trudno wykonywać codzienne czynności, w tym pracę, prace domowe i opiekę nad innymi. Objawy zmęczenia mogą być fizyczne, psychiczne lub emocjonalne.

Typowe objawy związane ze zmęczeniem mogą obejmować:

• ból lub ból mięśni
• apatia i brak motywacji
• senność w ciągu dnia
• trudności z koncentracją lub nauką nowych zadań
• problemy żołądkowo-jelitowe, takie jak wzdęcia, bóle brzucha, zaparcia lub biegunka
• bół głowy
• drażliwość lub nastroje
• spowolniony czas odpowiedzi
• problemy ze wzrokiem, takie jak rozmycie

Objawy mają tendencję do nasilania się po wysiłku. Mogą pojawić się kilka godzin po aktywności lub ćwiczeniach lub prawdopodobnie następnego dnia.

Diagnoza

Diagnoza może być trudna, ponieważ przyczyny i objawy zmęczenia są zróżnicowane i niespecyficzne.

Lekarz może zadawać pytania dotyczące:

• cechy zmęczenia
• wzorce zmęczenia, takie jak pory dnia, kiedy objawy są gorsze lub lepsze oraz czy drzemka pomaga
• jakość snu osoby
• stan emocjonalny osoby i poziom stresu

Pacjent może pomóc w postawieniu diagnozy, zapisując całkowitą liczbę godzin, które przesypia każdej nocy i jak często wybudza się. Lekarz przeprowadzi badanie fizykalne w celu wykrycia oznak choroby i zapyta osobę, jakie leki stosuje, jeśli w ogóle.

Powinien spytać również o nawyki związane ze stylem życia, w tym dietę danej osoby, ilość spożywanej kofeiny, przyjmowanie leków, spożywanie alkoholu oraz wzorce pracy i snu.

Testy diagnostyczne

Testy diagnostyczne mogą pomóc zdiagnozować podstawową przyczynę zmęczenia. Testy moczu, skany obrazowe, kwestionariusze zdrowia psychicznego i badania krwi mogą być konieczne w zależności od innych objawów.

Testy takie jak te mogą pomóc wykluczyć przyczyny fizyczne, takie jak infekcje, problemy hormonalne, anemia, problemy z wątrobą lub problemy z nerkami. Lekarz może również zlecić badanie snu, aby wykluczyć zaburzenia snu. Jeśli zdiagnozują chorobę, zaproponują odpowiednie leczenie.

Leczenie

Aby skutecznie leczyć zmęczenie, lekarz musi znaleźć i zdiagnozować przyczynę. Wybór odpowiedniego leczenia tego stanu może pomóc złagodzić zmęczenie.

Sen

Dobra jakość snu jest ważną częścią radzenia sobie ze zmęczeniem. Aby ćwiczyć dobrą higienę snu:

• Ustaw temperaturę w sypialni na komfortowym poziomie. Chłodniej może być lepiej.
• Upewnij się, że w pokoju jest ciemno i cicho.
• Unikaj czasu przed snem na godzinę przed snem, ponieważ światło i dźwięki z telewizora, komputera lub ekranu telefonu mogą stymulować aktywność mózgu i wpływać na jakość snu.
• Unikaj jedzenia na krótko przed pójściem spać.
• Gdy zbliża się pora snu, spróbuj zwolnić zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Wzięcie ciepłej kąpieli lub posłuchanie kojącej muzyki może pomóc oczyścić umysł ze stresujących i niepokojących myśli przed pójściem spać.

Pomocne może być również prowadzenie dziennika snu w celu wykrywania wzorców.

Nawyki żywieniowe:

Dieta może wpływać na to, jak dana osoba czuje się zmęczona lub energiczna. Utrzymanie umiarkowanej i dobrze zbilansowanej diety może prowadzić do lepszego zdrowia i lepszego snu.

Oto kilka wskazówek do wypróbowania:

• Jedz przekąski o niskiej zawartości cukru.
• Unikaj fast foodów i stosuj dobrze zbilansowaną, zdrową dietę.
• Spożywaj dużo świeżych owoców i warzyw.
• Unikaj spożywania kofeiny po południu i wieczorem.

Aktywność fizyczna

Regularna aktywność fizyczna może pomóc zmniejszyć zmęczenie i poprawić sen. Osoby, które od jakiegoś czasu nie były aktywne fizycznie, powinny stopniowo wprowadzać ćwiczenia. Pomocny może być lekarz lub terapeuta sportowy. Ludzie powinni ćwiczyć w najbardziej produktywnej dla nich porze dnia.

Yoga 

W jednym badaniu osoby ze stwardnieniem rozsianym, które ukończyły 2 miesiące medytacji, zgłosiły, że poziom zmęczenia, lęku i depresji spadła jakość życia poprawiła się. Badanie korzyści płynących z jogi wykazało pewną poprawę objawów zmęczenia i jakości snu u osób, które przeżyły raka. 4-tygodniowy program obejmował poprawną postawę, medytację, oddychanie i kilka innych technik.

Zmęczenie i jazda samochodem

Amerykańska Centra Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC) zachęcają ludzi do zapoznania się z sygnałami ostrzegawczymi senności na drodze. Przeprowadzona przez nich ankieta wykazała, że około 1 na 25 kierowców w wieku 18 lat i starszych zasnął podczas prowadzenia pojazdu w ciągu ostatnich 30 dni.

Jeśli kierowca zauważy, że wykonuje jedną z poniższych czynności, powinien zatrzymać się i odpocząć lub zmienić kierowcę:

• ziewanie i mruganie
• brak w pamięci  ostatnich kilku kilometrów, które przejechał
• najeżdża  na nie swój pas drogowy
• wjeżdżanie na krawężnik
• problem z koncentracją

Podsumowanie

Szereg schorzeń i czynników związanych ze stylem życia, takich jak między innymi cukrzyca, depresja i przewlekły ból, może prowadzić do zmęczenia.

Jeśli zmęczenie i senność wpływają na codzienne życie danej osoby i żadna ze wskazówek zawartych w tym artykule nie działa, należy udać się do lekarza po poradę.

Aby pomóc w diagnozie, dana osoba może prowadzić dziennik swoich nawyków i objawów związanych ze snem. Po postawieniu diagnozy lekarz będzie mógł zasugerować odpowiednie objawy.

Lekarz rodzinny na podstawie wyników najprostszych badań profilaktycznych jest w stanie ocenić ogólny stan zdrowia pacjenta. Pobieranie krwi jest bezpłatnym, prostym, mało inwazyjnym zabiegiem, a wyniki badań otrzymujemy już w ciągu kilku dni. Zalecić je może lekarza pierwszego kontaktu. W ramach profilaktyki zdrowotnej powinny być wykonywane przynajmniej raz w roku, chyba że lekarz rodzinny zaleci inaczej.

Funkcje krwi

W organizmie człowieka krew stanowi około 9% masy naszego ciała. Dorosły człowiek o przeciętnej wadze ma od 4 do 6 litrów krwi w układzie krążenia.
Pełni ona następujące funkcje:
●   rozprowadza tlen po organizmie
●   usuwa dwutlenek węgla
●   dostarcza do narządów substancje odżywcze, witaminy oraz hormony,
● odprowadza do narządów wydalniczych (nerki, płuca, gruczoły potowe) substancje zbędne bądź szkodliwe (toksyczne),
●   bierze udział w obronie organizmu przed bakteriami, wirusami i czynnikami chorobotwórczymi
●   bierze udział w regulowaniu temperatury ciała.

Jak przygotować się do badania pobrania krwi?

Nie wykonuj badania w okresie miesiączki, po spożyciu alkoholu, po intensywnym wysiłku fizycznym. Na 3 dni przed ogranicz spożywanie używek (kawa, alkohol itp.) oraz zachowaj stabilną dotychczasową dietę. 
W dniu badania:
●   Pobranie krwi wykonaj w godzinach 7:00-10:00
●   Bądź na czczo. W dniu poprzedzającym ostatni posiłek zjedz najpóźniej o godz.18:00
●   Rano, po wstaniu z łóżka wypij szklankę wody niegazowanej
●   12 godzin przed badaniem wstrzymaj się od wysiłku fizycznego
●   Chwilę przed badaniem, ok. 15 minut bądź w pozycji siedzącej

Jakie badania wykonać?

Lekarz rodzinny lub lekarz specjalista zleca określone badania. Staraj się więc precyzyjnie opisać wszelkie niepokojące objawy, podając również stosowane na co dzień leki. Pomoże to uniknąć zbędnych komplikacji.

Morfologia krwi

Umożliwia rozpoznanie stanu zapalnego, infekcji, niedokrwistości i wielu innych procesów chorobowych. Badanie obejmuje ocenę erytrocytów (krwinek czerwonych), leukocytów (krwinek białych) i trombocytów (płytek krwi). Na podstawie zmian liczby i wielkości czerwonych krwinek oraz stężenia hemoglobiny podejrzewa się niedobory witaminy B12, kwasu foliowego bądź żelaza. Jeśli jej wynik odbiega od normy, wykonywana jest morfologia z rozmazem, tj. bardziej szczegółowe badanie.

Badanie poziomu cukru we krwi – profilaktyka cukrzycy

Fachowo nazywane poziomem glukozy we krwi lub glikemią. Badanie zalecane jest szczególnie dla osób osób otyłych lub pochodzących z rodzin, w których chorowało się na cukrzycę. Poziom cukru we krwi odbiegający od normy może wskazywać na cukrzycę lub stan przedcukrzycowy. Wskazaniem do badania są także objawy ciągłego zmęczenia, osłabienia, silne uczucie głodu, niepokój i przyspieszenie rytmu serca, a także nawracające infekcje i ogólne złe samopoczucie

Cholesterol (profil lipidowy)

Inaczej lipidogram to badanie poziomu cholesterolu we krwi, a także rozpoznanie jego dobrych i złych frakcji. Całe badanie obejmuje cholesterol całkowity, trójglicerydy, cholesterol HDL i cholesterol LDL. Pozwala we wczesnej fazie wykryć miażdżycę czy chorobę niedokrwienną serca. Jest zalecane osobom palącym, starszym czy prowadzącym  stresujący tryb życia. Dlatego nie należy go pomijać, jeśli znajdujemy się w grupie ryzyka.
W przypadku mężczyzn po 45 i kobiet po 50 roku życia profil lipidowy musi być wykonywany co roku. U osób młodszych, jeżeli parametry są w normie, co 5 lat. Nie trzeba powtarzać go co roku, chyba że lekarz zaleci inaczej.

Żelazo

Organizm ludzki nie potrafi samodzielnie produkować żelaza, w związku z czym codzienna suplementacja w jedzeniu jest niezbędna. W organizmie człowieka znajduje się około 4-5 gramów żelaza. Około 70 procent występuje przede wszystkim w hemoglobinie – białku. To właśnie niedobór żelaza jest odpowiedzialny m.in. za anemię – często pojawiającą się również u kobiet w ciąży.

Magnez

Jeśli żyjesz w ciągłym biegu i stresie, czujesz się ciągle zmęczony i rozdrażniony, źle śpisz – prawdopodobnie brakuje Ci magnezu. Pierwsze objawy charakteryzują się drganiem i skurczami mięśni, problemami z koncentracją. Znaczny niedobór magnezu może być powodem wystąpienia miażdżycy, nowotworów, osteoporozy, arytmii czy zakrzepów. Może wpłynąć również na skrócenie czasu ciąży i wywołać samoistne poronienia .

Witamina D

Do czego potrzebna jest nam witamina D?
●   wspomaga prawidłowe funkcjonowanie układu odpornościowego;
●   zapobiega chorobom serca, anemii, depresji;
●   utrzymuje odpowiedni poziom wapnia we krwi;
●   zapobiega nadciśnieniu;
●   pozytywnie wpływa na zdrowie kości i zębów.

Dzięki morfologii możliwe jest wykrycie oznak wielu chorób już we wczesnym stadium np. cukrzycy, miażdżycy czy chorób nowotworowych. Niedobór lub nadmiar pewnych elementów morfotycznych może wskazywać na przewlekłe choroby, stan zapalny rozwijający się w organizmie czy też infekcje wirusowe i bakteryjne. Bardzo ważne jest zapobieganie rozwojowi niepożądanych objawów. Bez względu na to, jaki tryb życia prowadzisz, raz w roku powinieneś wykonać podstawowe badania kontrolne. Mogą Cię one ochronić przed przed długim leczeniem i zahamować chorobę we wczesnym stadium.

Złe samopoczucie, wahania nastroju, nieregularne miesiączki, zmęczenie czy obniżone libido? Zaburzenia hormonalne mogą powodować wiele uciążliwych objawów i dolegliwości, których nigdy nie powinniśmy lekceważyć.

Układ hormonalny, zwany inaczej endokrynnym składa się z dużej ilości gruczołów, które odpowiedzialne są za produkcję różnego rodzaju hormonów. Hormony te odpowiadają za prawidłowy przebieg wielu procesów zachodzących w organizmie.

Brak stabilności hormonalnej wpływa zarówno na zdrowie fizyczne jak i psychiczne każdego człowieka. Hormony oddziałują na różne części ciała i posiadają odrębne zadania. Jeśli układ hormonalny nie funkcjonuje prawidłowo, to równie źle funkcjonuje cały organizm.

Sposobem na wykrycie nieprawidłowości jest wykonanie szeregu odpowiednich badań, zwanych profilem hormonalnym. Badania poziomu hormonów to analiza próbki krwi, która pozwala określić, czy poziom poszczególnych hormonów jest prawidłowy. Już niewielkie zaburzenia hormonalne mogą negatywnie wpływać na jakość życia, a nawet stanąć na drodze do macierzyństwa.

Symptomy, które towarzyszą zakłóceniu gospodarki hormonalnej mogą być różnorodne.
Najczęstsze objawy to:

●   wahania nastroju, drażliwość emocjonalna;
●   gwałtowne skoki masy ciała – szczególnie w kierunku nadwagi;
●   zaburzenia miesiączkowania;
●   uderzenia gorąca, obfite pocenie się;
●   spadek libido;
●   obfite, nadmierne owłosienie

Główne hormony kobiece

Co odróżnia nas od mężczyzn? Głos, sylwetka, sposób myślenia, a nawet poruszania się.
Ludzki organizm posiada ponad 100 hormonów, a każdy z nich pełni inną rolę. Jednak to właśnie za wyżej wymienione elementy odpowiadają niepowtarzalne hormony żeńskie. Dzięki nim możesz czuć się kobieco i atrakcyjnie oraz dzięki nim posiadasz niesamowitą moc do bycia mamą.

Prolaktyna

Odpowiada ona za wiele istotnych funkcji podczas ciąży i karmienia piersią. Dzięki prolaktynie pobudza się wzrost gruczołów sutkowych podczas ciąży, a po porodzie wywołuje laktację czyli wytwarzanie się mleka.
Odpowiednie stężenie tego hormonu podtrzymuje funkcjonowanie ciałka żółtego, które odpowiada za produkcję progesteronu, innego hormonu, który jest niezbędny między innymi dla utrzymania ciąży.
Ciekawostką jest, że sama nazwa prolaktyny wywodzi się od bezpośredniego związku
z laktacją, czyli funkcją stymulowania produkcji mleka.

Estrogen

Estrogeny to podstawowe hormony żeńskie. To właśnie one odpowiedzialne są za dojrzewanie, rozwój i przemianę dziewczyny w kobietę. Estrogeny między innymi kontrolują rozwój narządów płciowych, gruczołów piersiowych, regulują cykl miesiączkowy i płodność, kształtują psychikę i popęd płciowy oraz odpowiadają za odpowiedni poziom libido.
Odgrywają bardzo istotną rolę podczas ciąży, w trakcie miesiączkowania i menopauzy. Mają ogromny wpływ na kobiecość, odpowiadają za typowo kobiecą budowę ciała i całą sylwetkę.

Progesteron

Równie ważny hormon zaraz obok estrogenów, odpowiedzialny w głównej mierze za kontrolę i regulowanie cyklu miesiączkowego. Jest to hormon niezbędny do wystąpienia owulacji. Jego zadaniem jest przygotowanie macicy do zagnieżdżenia się komórki jajowej, a następnie do utrzymania ciąży.

Hormony tarczycy – trójjodotyronina (T3), tyroksyna (T4) i kalcytonina (CT).

Te trzy hormony nazywane są prawdziwymi przyjaciółmi każdej kobiety.
Trójjodotyronina przyspiesza przemianę materii, co pozwala na szybsze spalanie kalorii.
Tyroksyna przyczynia się do utrzymywania w dobrej kondycji skóry oraz włosów. Wpływa na prawidłowe nawilżenie i odpowiednie odżywienie, dzięki czemu skóra jest idealnie napięta i jędrna i bez niechcianych wyprysków.
Kalcytonina – jej dobroczynne działanie można odczuć w nienagannym utrzymaniu metabolizmu kości (utrzymaniu wapnia na odpowiednim poziomie), chroniąc przed osteoporozą. 

Androgeny

Wytwarzane są przez jajniki i nadnercza.
Odpowiedzialne są one przede wszystkim za zapoczątkowanie i kontrolę procesu dojrzewania dziewcząt, poziom libido, nastrój, jak również za metabolizm tkanki kostnej czy płodność bardziej dojrzałych pań. Dodają energii i siły do działania oraz zapewniają dobre samopoczucie.

Przyczyny zaburzeń hormonalnych

Zaburzenia hormonalne mogą wynikać z:

●   uwarunkowań genetycznych;
●   życia w stresie (silny stres zaburza pracę podwzgórza – ośrodka w mózgu odpowiedzialnego za emocje)
●   złych nawyków żywieniowych – spożywanie dużej ilości konserwantów, soli, cukru, tłuszczów, alkoholu. Składniki te są w stanie zaburzyć funkcjonowanie układu hormonalnego;
●   zmian nowotworowych, które atakują gruczoły odpowiedzialne za produkcję danego hormonu;
●   chorób autoimmunologicznych;
●   leków i środków farmaceutycznych.

Zbadaj poziom hormonów!

Lekarz endokrynolog może zlecić konkretne badanie krwi i wskazać:

●   w którym momencie cyklu należy udać się do laboratorium;
●   jak należy przygotować się do badania; o której godzinie najlepiej oddać krew do analizy.

Wszystko to uzależnione jest od konieczności sprawdzenia poziomu konkretnego hormonu i dokładnego celu badania.

Wyobraź sobie osoby z najbliższego otoczenia i przypomnij sobie jak wygląda ich postawa gdy stoją. Każdy robi to inaczej, prawda? Postawa ciała i styl chodzenia jest cechą charakterystyczną każdego człowieka. Na co dzień utrzymujemy postawę tzw. przyzwyczajenia, inaczej określanego jako nawyk ruchowy. Problem zaczyna się niestety w momencie kiedy jest to nawyk nieprawidłowej postawy ciała. Dlatego też to bardzo ważne by zwracać uwagę na wszelkie nieprawidłowości i złe nawyki. Jeśli zaobserwujesz je u swojego dziecka, niezwłocznie skonsultuj się z lekarzem specjalistą.

Bagatelizowanie takich problemów, w przyszłości może skutkować różnorodnymi powikłaniami chorobowymi. Nieleczone zmiany z czasem mogą poważnie i nieodwracalnie skrzywić kręgosłup. Wady postawy często powodują zaburzenia w budowie i czynnościach wielu narządów i układów organizmu człowieka.

Co to jest prawidłowa postawa?

O prawidłowej postawie mówimy wtedy, gdy poszczególne elementy szkieletu są idealnie do siebie dopasowane i utrzymywane w prawidłowym położeniu dzięki pracy mięśni, ścięgien, więzadeł i chrząstek.

Prawidłowa sylwetka ciała dziecka w wieku wczesnoszkolnym charakteryzuje się:

●    wysoko uniesioną głową ustawioną na wprost nad klatką, biodrami i stopami
●    barki na jednym poziomie
●    lekko ściągnięte łopatki
●   kolana delikatnie zgięte w stawach
●    brzuch płaski lub lekko wciągnięty
●    ręce luźno, swobodnie ułożone wzdłuż tułowia
●    naturalnie wygięty kręgosłup w części lędźwiowej

Cechy nieprawidłowej postawy ciała:

●    głowa wysunięta do przodu lub pochylona w bok
●    zapadnięta klatka piersiowa, barki wysunięte w przód
●    wypukły brzuch
●    zgarbione, zaokrąglone plecy
●    nieprawidłowe wysklepienie stóp

Jak zapobiegać wadom postawy?

Większość noworodków przychodzi na świat ze zdrowym kręgosłupem oraz dobrze rozwiniętymi nogami i stopami. Jak więc utrzymać poprawną postawę u dziecka? Odpowiedź jest prosta: wszechstronna aktywność fizyczna i zdrowy styl życia.

Najważniejszym aspektem w dbaniu o prawidłową postawę jest stworzenie najlepszych warunków do prawidłowego rozwoju. Dostęp do najcenniejszych aktywności zachowujących prawidłową postawę jest zupełnie bezpłatny. Pływanie, skakanie, jazda na rowerze, jazda na rolkach, gra w piłkę, zabawa na świeżym powietrzu! Ruch w każdej postaci jest doskonałym sprzymierzeńcem w przeciwdziałaniu wadom postawy. Sprawność fizyczna jest niezbędna dla optymalnego rozwoju organizmu.

Nie pozwól więc na to, że aktywność fizyczna skończy się na czterech godzinach lekcyjnych wychowania fizycznego w szkole.

Jak pomóc dziecku w utrzymaniu prawidłowej postawy ciała?

Aby zachować poprawną sylwetkę dziecka należy stosować profilaktykę. Jeśli chcesz ograniczyć wady postawy do minimum, musisz wyrabiać prawidłowe zachowania jego ciała już od momentu przyjścia dziecka na świat.

Unikaj nadmiernego przeciążenia kręgosłupa – pilnuj aby dziecko nosiło plecak na obydwu ramionach. Zwracaj uwagę na wykonywanie codziennych czynności, gdyż prawidłowa postawa powinna być utrzymywana w każdej pozycji – stojącej, siedzącej, leżącej, podczas zabawy czy też w trakcie odpoczynku. Zadbaj o racjonalne odżywianie swojej pociechy (zalecana jest urozmaicona dieta w produkty mleczne, roślinne, zwierzęce, owoce). Dbaj o ochronę przed infekcjami, stresem i przewlekłymi chorobami.

Twoje dziecko lubi prace plastyczne?

Zapoznaj się z zasadami pracy dziecka, które powinno się przestrzegać dla utrzymania prawidłowej postawy siedzącej:
●   tułów powinien być wyprostowany i oddalony od stołu 3 – 5 cm;
●   nogi dziecka powinny dotykać całymi stopami podłoża;
●   głowa powinna być delikatnie pochylona nad stołem, zaś odległość oczu od blatu stołu powinna wynosić ok. 30 cm;
●   łokcie nie powinny leżeć na stole, ale wystawać nieco poza jego brzeg
●  w czasie pracy przy stoliku dziecko powinno siedzieć prosto i nie pochylać się, nie garbić oraz nie siedzieć na podkurczonych nogach.

Staraj się by co 30-40 minut praca przy stoliku była przerywana zabawą ruchową.

Zabawa na dywanie

Zwróć uwagę w jaki sposób siada Twoje dziecko podczas zabawy na podłodze. Częstą pozycją jaką może przybierać jest ułożenie nóżek w kształcie litery “W”, a więc kolana dziecka są zgięte, stawy biodrowe zaś zrotowane do wewnątrz.

Zaburzenia, których objawem może być siad W:

●   obniżone napięcie mięśniowe,
●   hypermobilność stawów,
●   problemy z równowagą.

Efekty uboczne siadu W:

●   nienaturalne zaokrąglenie pleców,
●   osłabienie mięśni tułowia,
●   rotacja nóżek na zewnątrz,
●   koślawienie kolan,
●   ustawienie bioder w rotacji wewnętrznej,
●   problemy z rozwojem stawów biodrowych,
●   skrócenie tylnych mięśni uda.

Stało się, mamy jesień. Ta pora roku to dla organizmu nie lada wyzwanie. Już od pewnego czasu można było zauważyć znaczne zmiany w pogodzie – wahania temperatur, chłodne wieczory i poranki, mniejsza ilość słońca czy krótsze dni. Najczęściej niestety towarzyszy temu gorsze samopoczucie – jesteśmy bardziej senni, spada nasza odporność, a w efekcie możemy łatwiej złapać infekcje. Są to warunki pogodowe, które sprzyjają przeziębieniu czy grypie. Jak temu zaradzić? Jak uchronić się przed przeziębieniem i wzmocnić odporność na jesień? O tym w dzisiejszym artykule.

Zacznijmy więc od początku. Czym jest układ odpornościowy (immunologiczny)?
To zbiór mechanizmów, których zadaniem jest zwalczanie infekcji. Odporność jest zatem zdolnością organizmu do przeciwdziałania niekorzystnemu wpływowi patogenów tj.: wirusów, grzybów, bakterii.

Każdy Wam to powie, że sen to zdrowie!

Zdrowy sen i wypoczynek w ciągu dnia to jeden z najważniejszych czynników utrzymania dobrej odporności.  Brak odpowiedniej ilości snu może być powodem, że organizm ulega osłabieniu, przez co dużo szybciej łapie niechciane infekcje. Przyjmuje się, że dorosły człowiek potrzebuje 8 godzin snu by odpowiednio zregenerować siły. Dlatego też zadbaj o komfort swojego snu. Wygodne łóżko i poduszki, świeża pościel oraz dobrze zaciemniona sypialnia sprzyjają osiągnięciu zdrowego snu.

Silny organizm to odporny organizm

Wszelka aktywność fizyczna również przyczynia się do wzrostu odporności. Ważne aby wybrać sport, który lubimy, który będzie sprawiał nam przyjemność i motywował do ruszenia się z przysłowiowej “kanapy”. Może to być pływanie, jazda na rolkach, jazda na rowerze, jazda na łyżwach, zajęcia na siłowni, a nawet spacery! Sport ponadto zwalcza codzienny stres, podnosi poziom endorfin i dotlenia organizm.

Aby wspomóc pracę układu odpornościowego zalecany jest ruch minimum 3 razy w tygodniu po 30 minut. Pamiętaj, że to również świetna okazja na wspólne spędzenie czasu z przyjaciółmi czy rodziną.

Wartościowa dieta

Podstawą w okresie jesienno-zimowym jest dbanie o organizm od środka. Przede wszystkim należy dostarczać pełnowartościowych posiłków bogatych w witaminy i minerały. Wybieraj produkty, które pobudzają odporność do działania. Są to m.in.: czosnek, cebula, bataty (słodkie ziemniaki), marchew, orzechy, kiszonki czy ryby. Szczególnie dwa pierwsze to tzw. naturalne antybiotyki, które nawet podczas obróbki termicznej zachowują swoje właściwości antybakteryjne.

Oprócz wzbogacania diety w wartościowe posiłki bogate w naturalne antybiotyki, zwróć uwagę na wysoko przetworzone pokarmy. Unikaj: cukru, białego chleba, tłustych produktów mlecznych, rafinowanych olejów, słonych przekąsek czy też dużej ilości słodyczy.

Jesienią i zimą dużą rolę odgrywają również napoje. Wybieraj te, które natychmiast rozgrzeją organizm. Mogą to być herbaty owocowe, bogate w witaminy, na przykład z aronii, dzikiej róży czy czarnej porzeczki lub coraz bardziej popularne herbatki ziołowe z dodatkiem miodu, imbiru i cytryny.

Odpowiednia suplementacja

Wiosna i lato to raj dla przyswajalności witaminy D. Niestety jesień i zima to w Polsce słabo nasłonecznione pory roku. Musimy wtedy zadbać o podtrzymanie odpowiedniej ilości witaminy D, która wzmacnia nie tylko nasze kości, ale również układ odpornościowy. Zaleca się zażywanie jej w okresie od września do kwietnia.

I przede wszystkim, ciepło się ubierz!

To już czas na wymianę szafy. Wyciągnij lekkie kurtki, ciepłe swetry, długie spodnie, a nawet czapki i grube skarpety. To właśnie przez głowę i stopy “ucieka” najwięcej ciepła. Ubieraj się na tzw. “cebulkę”, aby w razie potrzeby założyć lub ściągnąć dodatkową warstwę. Ponieważ tak samo wychłodzenie jak i przegrzanie organizmu sprzyja rozwojowi infekcji.

Odpowiednia dieta, sen, trochę ruchu i ciepły strój to klucz do sukcesu!

Spróbuj zadbać o swój organizm wyrabiając odpowiednie nawyki. Kilka prostych zasad pomoże wzmocnić odporność i przygotować organizm na trudne warunki Nie uchroni to Cię przed wszystkimi chorobami, jednak na pewno sprawi, że Twój organizm będzie bardziej odporny oraz szybciej poradzi sobie z infekcją, która o tej porze czyha na każdym kroku.

Trzymaj się ciepło!

Zdrowie mamy tylko jedno i należy o nie odpowiednio dbać. Właściwie zbilansowana dieta, aktywność fizyczna, unikanie alkoholu, papierosów i innych używek to podstawowe elementy, dzięki którym utrzymujemy dobrą formę. Niestety często zapominamy o bardzo ważnej rzeczy, jaką są badania profilaktyczne, które dostarczają wielu ważnych informacji o stanie naszego zdrowia. Pozwalają one na wykrycie poważnej choroby, zanim zacznie siać spustoszenie w naszym organizmie. Szybka diagnoza znacznie zwiększa szanse na wyleczenie i przeżycie. Dlatego badania profilaktyczne są istotnym elementem dbania o swoje zdrowie. Na stronie pakietymedyczne.pl masz dostęp do pakietów zdrowotnych, dzięki którym kompleksowo zadbasz o zdrowie swoje i swoich bliskich.

Dlaczego warto wykonywać badania profilaktyczne?

W Polsce ludzie unikają lekarzy. Idą do nich, gdy coś im dolega, poczują ból, dostrzegą niepokojące objawy. Takie podejście mają zarówno kobiety, jak i mężczyźni. Nie wiadomo dlaczego pamiętamy o corocznym przeglądzie samochodu, wezwaniu kominiarza przed sezonem grzewczym, ubezpieczeniu auta i domu, a zapominamy o własnym zdrowiu. Panowie często pobłażliwie traktują kwestie zdrowia, dopóki nie zaczną źle się czuć. Z kolei panie przeważnie pamiętają o wszystkich dookoła (dzieciach, partnerze, rodzicach), tylko nie o sobie.

Każdego roku w naszym kraju umierają tysiące ludzi, właśnie dlatego że zostali zbyt późno zdiagnozowani, nie mieli szansy na wyleczenie, a lekarze walczyli o przedłużenie życia i zminimalizowanie bólu. U panów 15% przypadków raka prostaty jest diagnozowana w IV stadium, kiedy szanse na przeżycie są znikome. Panie na szczęście częściej odwiedzają ginekologa niż mężczyźni urologa, dlatego u nich śmiertelność na raka piersi czy nowotwór szyjki macicy powoli spada. Jednak mimo wszystko Polacy powinni przykładać zdecydowanie większą wagę do swojego zdrowia. Badania profilaktyczne nie są zbędnym wydatkiem ani stratą czasu. Są inwestycją w swoje dłuższe życie. Pozwalają na stosunkowo szybkie wykrycie nowotworu i innych ciężkich chorób. Wówczas leczenie jest tańsze, a szanse na pokonanie choroby dużo większe. W przypadku rozwoju choroby czas ma ogromne znaczenie. Odkładanie wizyty u lekarza nigdy nie jest dobrym pomysłem. Pakietymedyczne.pl wyznają zasadę, że lepiej zapobiegać niż leczyć. Dlatego stworzyliśmy dla naszych pacjentów pakiety medyczne, które można dopasować do swoich potrzeb. Dzięki nim ma się stały dostęp do licznych specjalistów i wielu badań diagnostycznych. Zapewniają one kompleksową opiekę i poczucie bezpieczeństwa, gdyby coś niepokojącego zaczęło się dziać. Dodatkowo oferujemy programy profilaktyczne, w ramach których można wykonać wszelkie niezbędne badania profilaktyczne w przystępnej cenie. Są one dostosowane do zdrowotnych potrzeb kobiet i mężczyzn. Sprawmy sobie i swoim najbliższym taki przegląd organizmu przynajmniej raz w roku. Dbanie o zdrowie to najlepszy sposób, by okazać troskę miłość sobie oraz bliskim.

Podstawowe badania profilaktyczne w każdym wieku

Kontrolowanie swojego stanu zdrowia lepiej zacząć wcześniej niż później. Istnieje szereg podstawowych badań, które należy regularnie wykonywać bez względu na wiek i płeć. Należą do nich:

• Podstawowe badania krwi: morfologia, OB, stężenie glukozy- raz w roku,
• Ogólne badanie moczu – raz w roku,
• Pomiar poziomu elektrolitów we krwi (potas, sód, wapń, fosfor, magnez) – minimum co 3 lata,
• Profil lipidowy (lipidogram), czyli pomiar stężenia cholesterolu we krwi oraz jego frakcji HDL i LDL, a także trójglicerydów – raz na pięć lat,
• USG jamy brzusznej – raz na 3 do 5 lat,
• RTG klatki piersiowej, które zaleca się zwłaszcza osobom palącym – raz na pięć lat.

Poza tym należy regularnie sprawdzać ciśnienie krwi oraz swoją wagę (przynajmniej raz w roku). Osoby posiadające znamiona powinny regularnie odwiedzać dermatologa, by je kontrolować. Ponadto raz na pół roku dobrze jest pójść na wizytę kontrolną do stomatologa w celu sprawdzenia stanu uzębienia.

Kobiety dodatkowo powinny raz w roku pójść na badanie ginekologiczne i cytologię oraz co dwa lata wykonać USG dopochwowe. Warto także samodzielnie badać swoje piersi raz w miesiącu, między 6, a 9 dniem cyklu. Natomiast jeśli w rodzinie zdarzyły się choroby nowotworowe piersi, dobrze jest raz w roku pójść na mammografię, a co 6 miesięcy wykonać USG sutków. Pozwoli to na wykrycie choroby w jej początkowym stadium, co znacznie ułatwia późniejsze leczenie.

Mężczyźni również powinni wykonywać dodatkowe badania. Należą do nich: samobadanie jąder – raz w miesiącu, a co trzy lata przez lekarza. Mężczyźni, będący w grupie ryzyka chorób prostaty nie mogą zapominać o badaniu proktologicznym.

Wraz z wiekiem ilość zalecanych badań profilaktycznych stopniowo rośnie. Część z nich należy również wykonywać częściej, gdy ukończymy 35 rok życia.

Badania profilaktyczne dla osób powyżej 35 roku życia

Po 35 roku życia lista badań profilaktycznych nieco się wydłuża. Do badań wymienionych wyżej należy dodać gastroskopię, którą zaleca się wykonywać co 5 lat oraz EKG co trzy lata. Raz w roku warto wykonać profilaktyczne badanie na obecność krwi utajonej w kale, dzięki któremu można wykryć raka jelita grubego. Dobrze jest także przebadać gęstość swoich kości. Profil lipidowy natomiast powinno się wykonywać co dwa lata. Jeśli jest się genetycznie obarczonym miażdżycą i chorobami krążenia, pali się papierosy, ma się nadwagę, warto to badanie wykonać raz w roku. Dobrym pomysłem jest także zrobienie testu wysiłkowego.

Pamiętajmy także o oczach. Coroczne kontrole u okulisty, na których lekarz zmierzy ciśnienie śródgałkowe i sprawdzi stan dna oka, są już wskazane.

Ponadto kobiety powinny w swoim kalendarzu wpisać USG piersi co dwa lata oraz zbadać poziom hormonów tarczycy. Panowie natomiast mogą rozważyć zbadanie poziomu testosteronu. W tym wieku badanie proktologiczne jest wskazane nie tylko u panów genetycznie obciążonych ryzykiem raka prostaty.

Badania profilaktyczne dla osób powyżej 50 roku życia

Po 50 roku życia do listy obowiązkowych badań trzeba dopisać kolonoskopie. Palacze RTG klatki piersiowej powinni wykonywać co roku, ze względu na rosnące ryzyko raka płuc, natomiast osoby niepalące – co 5 lat.

Kobiety dodatkowo raz w roku powinny badać poziom hormonów tarczycy i poziom hormonów płciowych we krwi. Mężczyznom natomiast zaleca się oznaczanie poziomu antygenu PSA, a w razie niepokojącego wyniku oznaczenie wolnego PSA.

Badania profilaktyczne dla osób powyżej 60 roku życia

Osoby po 60 roku życia często są już obarczone swoistymi chorobami. Ich stan stopniowo się pogarsza, narządy powoli stają się coraz mniej wydolne. Dlatego dobrze jest kompleksowo przebadać swój organizm. Sprawdzić stan serca, układu krążenia, nerek, wątroby, kości i tarczycy. W tym celu należy wykonać dodatkowo m.in. echo serca, EKG spoczynkowe, RTG stawów, oznaczenie kwasu moczowego, mocznika i kreatyniny, witaminy D3, USG wątroby oraz tzw. próby wątrobowe (ALT, AST, GGTP).

Patrząc na listę zalecanych badań profilaktycznych nie da się ukryć, że jest ona długa i można się pogubić, kiedy i jakie badania należy wykonać. Skrupulatne śledzenie terminów i systematyczne wizyty u lekarza pomogą w utrzymaniu dobrego zdrowia i zapobiegną rozwojowi ewentualnych chorób i schorzeń. Pamiętajmy, że lepiej zapobiegać niż leczyć.

Odczuwasz nerwowość i ciągłe zmęczenie? Masz uczucie mrowienia w kończynach? Zmagasz się z obrzękiem rąk i nóg, skurczami mięśni czy nieregularnym biciem serca? Przyczyną może być obniżony poziom potasu. Sprawdź, jakie produkty warto włączyć do swojej diety, by uzupełnić niedobór tego pierwiastka.

Potas jest niezbędny dla prawidłowej pracy ludzkiego organizmu, m.in. reguluje gospodarkę wodno-elektrolitową, wpływa na pracę nerek, serca, mózgu, mięśni czy układu nerwowego, bierze udział w dostarczaniu komórkom składników odżywczych i oczyszczaniu organizmu ze zbędnych produktów przemiany materii. Zarówno jego niedobór, jak i nadmiar może być niebezpieczny dla zdrowia.

Najczęstsze przyczyny niedoboru potasu to: odwodnienie organizmu (może być wywołane m.in. biegunką lub wymiotami), stosowanie leków przeczyszczających lub moczopędnych, zaburzenia gospodarki hormonalnej, choroby nerek, cukrzyca, nadmierna potliwość, spożywanie dużej ilości kawy i innych napojów, zawierających kofeinę.

Niedobór potasu możemy uzupełnić, zażywając odpowiednie suplementy, ale też dbając o zróżnicowaną dietę. Jakie produkty warto włączyć do codziennego menu?

Suszone owoce

Morele, śliwki, figi, daktyle, a może rodzynki? Nieważne, po które sięgasz najczęściej – wszystkie zawierają potas, choć w różnych ilościach.
Norma dziennego zapotrzebowania dorosłego człowieka na potas to 4700 mg, tymczasem już 100 g suszonych moreli zawiera ok. 1666 mg tego pierwiastka, a 100 g suszonych fig – 938 mg.
Oprócz tego, suszone owoce są źródłem witamin i błonnika. Stanowią zdrową alternatywę dla przekąsek typu słodkie ciastka czy batoniki, warto więc zadbać o to, by na stałe zagościły w naszym codziennym jadłospisie.

Soja

Cennym źródłem potasu jest soja, w 100 g dojrzałych ziaren znajduje się ok. 1800 mg tego pierwiastka. Chętnie sięgają po nią osoby, które wyeliminowały ze swojej diety mięso, ponieważ soja zawiera białko podobne do białka zwierzęcego, ale też: fosfor, żelazo, magnez, wapń oraz witaminy z grupy B.
Wegetarianizm jest coraz popularniejszym wyborem żywieniowym, dzięki czemu w książkach kucharskich oraz Internecie można znaleźć mnóstwo przepisów na smaczne dania z wykorzystaniem soi, a te są mogą być świetnym sposobem na urozmaicenie domowego menu.

Kakao

Nie tylko dobrze smakuje, ale zawiera bogactwo witamin i minerałów, m. in. witamy z grupy B, witaminę K oraz E, wapń, fosfor, żelazo, magnez, sód, cynk, a także potas, którego w 100 g kakao (proszku, 16% tłuszczu) jest ok. 1900 mg.
Może więc kubek gorącego kakao przed snem?

Awokado

Owoc określany mianem „witaminowej bomby”. Zawiera witaminy: A, E, C, K, witaminy z grupy B, wapń, żelazo, magnez, fosfor, sód, cynk oraz potas. W 100 g awokado znajduje się ok. 485 mg potasu. Awokado jest też źródłem kwasów tłuszczowych: omega-3, omega-6 i omega-9 oraz luteiny, korzystnie wpływającej na wzrok, pamięć i kondycję skóry. Znakomicie sprawdzi się w kuchni, jako składnik sałatek czy sosów.

Szpinak

Ponoć dzieci za nim nie przepadają, a szkoda, bo podobnie jak awokado, szpinak to niezwykle cenne źródło witamin i minerałów. W 100 g szpinaku jest ok. 560 mg potasu, ale też kwas foliowy, witaminy: B6, C, E, K, wapń, magnez, sód, fosfor, żelazo czy cynk.
Polecany jest szczególnie osobom z nadciśnieniem (potas obniża ciśnienie), kobietom w ciąży (kwas foliowy zapobiega rozwojowi wad płodu) oraz osobom odchudzającym się (jedzenie szpinaku przyspiesza metabolizm).

Banany

W 100 g bananów znajduje się ok. 360 mg potasu, ale to nie jedyny powód, dla którego warto po nie sięgnąć. Banany zawierają m.in. witaminy z grupy B, witaminę: A, C, E, K, magnez czy fosfor. Znakomite w roli przekąski, składnika sałatek, ciast i deserów.

Pomidory

Zarówno w swojej naturalnej postaci, jak i w postaci soku, pomidory polecane są jako element diety pomagającej uzupełnić niedobory potasu. W 100 g czerwonych, surowych pomidorów znajduje się ok. 240 mg tego pierwiastka, a także m.in. witaminy: A, C, K, fosfor, magnez, wapń, mangan, miedź czy kobalt.
Szczęśliwi posiadacze ogrodów lub balkonów mogą samodzielnie uprawiać pomidory – te „bez chemii” smakują wybornie.

Pistacje

Kolejne, smaczne i zdrowe źródło potasu – w 100 g pistacji jest go 1025 – 1090 mg. Ponadto orzechy pistacjowe zawierają m.in. luteinę, błonnik, antyoksydanty, wapń, fosfor, witaminy z grupy B czy witaminę C.
W kuchni wykorzystywane jako przekąska, składnik sałatek, ciast, deserów, ale też sosów i potraw mięsnych.

Nasiona słonecznika i pestki dyni

W 100 g nasion słonecznika jest 645 – 790 mg potasu, w takiej samej ilości pestek dyni – ok. 810 mg. Spożywanie pestek słonecznika i dyni może ponadto wpływać na obniżenie poziomu złego cholesterolu, polecane są zwłaszcza mężczyznom – na potencję.

Mięso z indyka

Jeśli ktoś nie wyobraża sobie diety bezmięsnej, a jednocześnie boryka się z niedoborem potasu, powinien sięgnąć po… indyka. W 100 g mięsa z piersi indyka (bez skóry) znajduje się ok. 460 mg tego pierwiastka.

Brokuły

Witaminy: A i C, kwas foliowy, luteina, wapń, chrom – to jedynie część witamin, minerałów i związków organicznych, zawartych w brokułach, a niezbędnych do prawidłowej pracy ludzkiego organizmu. Szczególnie dużo potasu zawierają brokuły – w 100 g znajdziemy go ok. 295 mg.
Ich spożycie zaleca się osobom z nadciśnieniem tętniczym, cukrzycą czy anemią.

Czarne porzeczki

Drobne, ciemne owoce doskonale znane polskim gospodyniom jako składnik ciast, deserów, dań mięsnych i konfitur. Owoce i liście czarnej porzeczki wykorzystywano także w medycynie ludowej np. w leczeniu układu moczowego, obrzękach, nieżycie żołądka czy stanach zapalnych jamy ustnej.
W 100 g czarnych porzeczek jest ok. 335 mg potasu. Ponadto owoce te są bogate m.in. w witaminę C, A oraz antyoksydanty.

CZY WIESZ, ŻE…?

Nieodpowiednia dieta, zawierająca dużo kawy, alkoholu czy soli wzmaga wydalanie potasu z organizmu.

Przypominamy o zasadach wcześniejszego rezerwowania terminów badań laboratoryjnych (pobranie krwi – i innych materiałów) w placówkach Lux Med.

Rezerwacja możliwa jest poprzez Portal Pacjenta oraz przez infolinię pod nr 22 33 22 888.

Wcześniejsze umawianie wizyt pozwala na gwarancję płynnego ruchu Pacjentów w placówkach, aby uniknąć gromadzenia się ich przed gabinetami zabiegowymi.

Zachęcamy również samozatwierdzanie wizyty w chwili przybycia do placówki medycznej bez konieczności podchodzenia do recepcji.

W przypadku obecności objawów infekcji dróg oddechowych, prosimy o skontaktowanie się z lekarzem porady telemedycznej – szczególnie przed zaplanowaną wizytą w placówce.

  W trosce o bezpieczeństwo, przypominamy o obowiązku noszenia maseczki.

Źródło: luxmed.pl

Choroba wywołana rotawirusami jest szczególnie niebezpieczna u niemowląt i małych dzieci. Aby uchronić swoje dziecko przed ciężką biegunką, często skutkującą hospitalizacją, zgłoś je na szczepienie przeciwko rotawirusom.

Choroba meningokokowa ma bardzo inwazyjny przebieg i jest jedną z najgroźniejszych chorób zakaźnych człowieka. Jest rzadkim, jednak bardzo groźnym schorzeniem.

Najskuteczniejszą metodą zapobiegania tym zakażeniom są szczepienia. Można je wykonywać już od drugiego miesiąca życia dziecka, z kolei na zakończenie szczepień przeciwko rotawirusom jest czas do ukończenia pierwszych 6 miesięcy.

Aby dowiedzieć się więcej o szczepieniach opracowanych przez naszych specjalistów, umów się na kwalifikacyjną rozmowę ze specjalistą przez Portal Pacjenta lub Infolinię: 22 33 22 888.

„Pij wodę – będziesz zdrowy” – brzmi jak hasło reklamowe, ale w tym stwierdzeniu jest sporo prawdy. Niedobór wody odczuwamy bardzo szybko, a odwodnienie organizmu, w skrajnych przypadkach, może zakończyć się śmiercią. Sprawdź jakie są przyczyny i objawy odwodnienia oraz jak mu zapobiegać.

Co to jest odwodnienie?

Odwodnienie to nic innego jak utrata wody z organizmu. Możemy wyróżnić trzy rodzaje odwodnienia:
   •  odwodnienie hipertoniczne – utrata większej ilości wody niż elektrolitów
   •  odwodnienie hipotoniczne – utrata większej ilości elektrolitów niż wody
   •  odwodnienie izotoniczne – utrata podobnej ilości wody i elektrolitów

Przyczyny

Przyczyn odwodnienia organizmu może być wiele, w przypadku osób zdrowych (które nie cierpią na przewlekłe schorzenia np. nerek czy cukrzycę) najczęstsze to: wymioty, biegunka, wysoka gorączka, zbyt mała ilość przyjmowanych płynów i pokarmów (zwłaszcza podczas upałów) czy duży wysiłek fizyczny.

Objawy

Jeśli odczuwasz pragnienie, to znak że twój organizm jest odwodniony – to pierwsza oznaka i choć nie powinna być źródłem paniki, nie należy jej lekceważyć, zwłaszcza w przypadku dzieci i osób starszych, dla których utrata wody jest szczególnie niebezpieczna.

Im dłużej zwlekamy z uzupełnieniem płynów, tym więcej sygnałów ostrzegawczych wysyła nasz organizm. Utrata już 2% wody może objawiać się nie tylko silnym pragnieniem, ale też: zmęczeniem, wydłużeniem czasu reakcji na bodźce, zawrotami i bólami głowy, problemami z koncentracją, sennością, osłabieniem organizmu, uczuciem suchości w ustach, brakiem apetytu, wzdętym brzuchem czy obniżonym nastrojem. To pierwsze oznaki  odwodnienia, nie należy ich lekceważyć, Jeśli szybko nie uzupełnimy płynów, mogą wystąpić kolejne objawy, m.in. gorączka, zaburzenia rytmu serca i przyspieszony oddech, nudności, zapadnięcie gałek ocznych, utrata elastyczności skóry, mniejsza potliwość (suchość skóry w okolicach pach i pachwin).

Długotrwały stan odwodnienia może powodować drgawki, obrzęk języka i utratę zdolności mówienia, zaburzenia świadomości, a nawet utratę przytomności. W skrajnych przypadkach spadek poziomu wody w organizmie prowadzi do śmierci.

Zapobieganie

Według Europejskiej Agencji ds. Bezpieczeństwa Żywności EFSA dorosły człowiek powinien przyjmować ok. 2-2,5 litra wody dziennie. Wskazanie to obejmuje także wodę, dostarczaną do organizmu wraz z posiłkami (woda z pokarmów stałych powinna stanowić ok. 20%), a to oznacza, że codziennie powinniśmy wypijać ok. 1,5-2 litrów tego płynu. Należy przy tym pamiętać, że zwiększony wysiłek fizyczny czy wysokie temperatury sprawiają, iż organizm potrzebuje odpowiednio więcej wody.

Wodę najlepiej jest spożywać w czystej postaci. By dobrze się wchłaniała, należy pić wodę o temperaturze pokojowej, najlepiej małymi łykami i regularnie przez cały dzień. Organizm nie magazynuje dużej ilości wody, dlatego nie możemy wypić jej „na zapas”, nie należy też pić jej „na siłę” – jeśli w trakcie wycieczki rowerowej zapomnieliśmy o regularnym uzupełnianiu płynów, to nie nadrobimy zaległości wypijając od razu zawartość dwulitrowej butelki.

Wypicie szklanki wody zaraz po przebudzeniu, pozwoli uzupełnić niedobór powstały podczas snu. Wypicie szklanki wody na ok. 20 minut przed posiłkiem zalecane jest z kolei osobom chcącym schudnąć, gdyż powoduje zmniejszenie apetytu.

Woda zawiera jony m.in. wapnia, magnezu i potasu, może więc pomóc w uzupełnieniu niedoboru elektrolitów (sód, potas, magnez, wapń, chlorki). Elektrolity pozwalają na przewodzenie impulsów nerwowych, niezbędnych dla prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego czy mózgu.

W sklepach dostępne są różne wody mineralne (nisko-, średnio- i wysokozmineralizowane), należy więc wybrać tę odpowiednią do naszych potrzeb, np. wody wysokozmineralizowane polecane są osobom aktywnym fizycznie, a osoby z chorobami układu krążenia powinny wybierać wodę niskosodową.

Alternatywą dla osób, które nie przepadają za wodą w naturalnej postaci, jest spożywanie wody z dodatkiem cząstek owoców (woda zyskuje wówczas posmak owocu) oraz jedzenie warzyw i owoców, zawierających duże ilości wody, takich jak np. arbuzy, melony, winogrona, truskawki, ogórki, pomidory.

Uwaga! Nadmierne spożywanie wody może być szkodliwe. Kobiety nie powinny pić więcej niż 2,7 litra wody dziennie, mężczyźni – więcej niż 3,7 litra. Zatrucie wodne może objawiać się: zawrotami i bólami głowy, opuchlizną twarzy i okolic brzucha, nudnościami i wymiotami, osłabieniem organizmu czy zaburzeniami świadomości, a w skrajnej postaci może prowadzić do śpiączki.

Przyjmowanie zbyt dużej dawki wody może też prowadzić do niewydolności nerek, które są w stanie przefiltrować ok. 1 litra płynów na godzinę. Woda w nadmiarze wypłukuje z organizmu elektrolity, a należy pamiętać, że niski poziom sodu czy potasu jest niebezpieczny dla zdrowia, a nawet życia.

CZY WIESZ, ŻE…?

•  Poziom wody w organizmie noworodka wynosi ponad 80%, w organizmie dziecka – ok. 75%, w przypadku dorosłego człowieka to ok. 60-70%, natomiast u osób starszych woda stanowi ok. 50% masy ciała.

•  Napoje takie jak kawa, herbata (szczególnie czarna) czy alkohol sprzyjają odwodnieniu organizmu, dlatego zalecane jest ich spożycie w ograniczonych ilościach.